Pewnie Ty też tęsknisz za porozumieniem, dialogiem, bliskością. My wszyscy bardzo potrzebujemy spokoju, odpoczynku i wzajemności. Marzymy o relacjach opartych o współpracę, równość i życzliwość. 

❓ A co, jeśli rzeczywistość wygląda, oględnie mówiąc, rozczarowująco: mąż „ucieka” do pracy, żona non stop jest zajęta, a później wykończona i nerwowa, dzieci jakieś depresyjne i nic im się nie chce. Jak żyć z tak dużą rozbieżnością między pragnieniami a rzeczywistością? Jak żyć z takim rozczarowaniem, że przecież moje życie miało wyglądać inaczej?

💭 Zapominamy w tym wszystkim o kluczowej sprawie, że Ja to Ja, Ty to Ty. Każdy z nas jest odrębnym człowiekiem, ze swoimi pragnieniami, wyobrażeniami, historią życia, poglądami. A jednak mieszkamy pod jednym dachem, chcemy wspólnie spędzać czas i cieszyć się szczęściem. Jak to pogodzić?

Z pewnością nie raz słyszeliście takie zdanie „traktujesz mnie jak przedmiot” albo „nie jestem maszynką do zaspokajania twoich potrzeb” itp. Co te słowa mogą oznaczać tak naprawdę?

Cóż, możemy traktować innych ludzi jak „TY” albo jak „to” – jak podmiot lub jak przedmiot 🤖 . Oczywiście, że nasza codzienność często sprowadza się do załatwiania różnych ważnych spraw. Bez tego utknęlibyśmy w jakimś bliżej nie określonym stanie filozoficznym 🙂 – w końcu płacąc za zakupy w sklepie słyszymy pytanie: „kartą, czy gotówką?”, nikt nie potrzebuje pytania: „jak się pani miewa, co tam u dzieci i męża?”. Bo obsługująca osoba jest w roli sprzedawcy, a my w roli kupującego. I wszystko gra! Zapłacone, najedzone 🙂 

Ale co z naszymi „rolami” męża i żony? Czy Ty widzisz w swoim mężu / swojej żonie człowieka, czy „zadanie”? A przecież nie wychodziłaś za mąż / nie żeniłeś się z przedmiotem, a z Osobą – z wadami i zaletami, z pragnieniami, poglądami itd.

❄️ ❄️ ❄️ Chcemy Cię dzisiaj zaprosić do refleksji nad Twoją relacją małżeńską. Co takiego wydarza się w Twojej relacji, że zbyt często zdarza Ci się przedmiotowo traktować swoją żonę / swojego męża? Po co to robisz? Jakie mury potrzebujesz zburzyć i co zmienić w sobie, by dostrzec po drugiej stronie prawdziwego człowieka z krwi i kości, a nie tylko Twoje wyobrażenie o nim?

❓ Co, gdybyś po prostu uznał/uznała, że Ty jesteś OK i Twój mąż / Twoja żona TEŻ jest OK? Jak bardzo zmieniłoby się Twoje życie?

❓ Co by się zmieniło w Twojej relacji, gdybyś przestał/ przestała traktować Ją/Jego jako robota do spełniania Twoich potrzeb?

Oskarżenia, szczególnie te na początku rozmowy, nie wróżą nic dobrego. Jeśli mówisz rzeczowo i spokojnie, ale używasz krytyki i oskarżeń, jesteś na najlepszej drodze do rozpętania kolejnej destrukcyjnej kłótni, która niczym sensownym się nie zakończy. Pewnie wielokrotnie to słyszałaś, a nawet mówiłaś: „jesteś bałaganiarzem”, „jesteś obrażalska”, „jesteś głuchy”, „nie można na tobie polegać” itd. J. Gottman, powołując się na swoje wieloletnie badania nad relacjami małżeńskimi, zalicza oskarżenia do jednych z najważniejszych powodów rozpadu relacji.

Pogarda to nóż w samo serce, ale bywa ona {niestety} częstym gościem kłótni małżeńskich i przynosi poważne zranienia, a jeśli zagości na dłużej, nawet śmierć relacji. 

Pogarda to deprecjonowanie wartości drugiej osoby. Stosujemy ją po to, by uzyskać przewagę w dyskusji. Zapominamy jednak o tym, że w ten sposób dajemy do zrozumienia „coś z tobą jest nie tak” i odbieramy godność innym.

 Obrażanie się, czyli potocznie mówiąc foch często pojawia w konsekwencji destrukcyjnych kłótni. Niektórzy z nas zamiast konstruktywnie rozmawiać, po prostu się obrażają i zrywaj kontakt. Jest to forma szantażu emocjonalnego, który krok po kroku zabija relację małżeńską. Foch przynosi ze sobą z jednej strony chłód emocjonalny, a z drugiej olbrzymie napięcie w relacji.