Do czego potrzebne są nam zdrowe granice w relacji małżeńskiej?
Wyobraź sobie, że masz dom, który stoi na dosyć sporej działce. Co zrobić, żeby wszyscy wiedzieli, gdzie kończy się Twoja działka, a zaczyna działka sąsiada?
W realnym świecie całkiem dobrze sobie z tym radzimy – po prostu stawiamy płot wokół naszej własności i wszystko jest klarowne. Jeśli ktoś bez Twojego przyzwolenia wejdzie na Twoją posesję, nazwiesz go intruzem. Jeśli zaprosisz kogoś, możesz otworzyć mu bramę, a on za Twoim przyzwoleniem może wejść. Wtedy jest Twoim gościem.
Te same zasady mogłyby działać w naszych relacjach, chroniąc nasze potrzeby, wartości i wszystko, co dla nas jest ważne. Niestety często zdarza się tak, że nie wiemy, gdzie „kończymy się” my, a „zaczyna się” druga osoba. Z tego właśnie powodu trudno nam jest budować partnerskie relacje w oparciu o poszanowanie odrębności naszego partnera.
Trudno nam jest rozpoznać, kiedy ktoś przekracza nasze granice. Najczęściej dociera to do nas zbyt późno – wtedy reagujemy niewspółmierna do danej sytuacji złością.
Dzieje się to tak z powodu naszych doświadczeń z domów rodzinnych.
Człowiek rodzi się ze zdrowym systemem granic. Jednak sposób, w jaki byliśmy traktowani. ijak traktują się nawzajem członkowie naszej najbliższej rodziny może spowodować dysfunkcje w naszych granicach
Zaburzenia w szanowaniu granic w relacji prowadzi do destrukcyjnych kłótni
Granice mają funkcję ochronną – chronią nas przed byciem przekraczanym przez innych ludzi, ale też chronią innych, byśmy to my ich nie przekraczali. Zaburzone granice jednak nie spełniają swojej funkcji, co prowadzi do nadmiernej izolacji lub stapianiem się z innymi. Skutkuje to brakiem wolności, miłości i odpowiedzialności. Zaczynamy nadmiernie ingerować w życie innych ludzi, ranimy i dajemy się ranić.
Przeczytaj inne nasze wpisy…